Camino de la Costa deel 9

Vervolg.
Dit jaar is het niet mogelijk naar Santiago te pelgrimeren. Vandaar een verslag van een eerdere Camino en wel langs de Noord kust van Spanje, de Camino de la Costa

De miezer houdt het voor gezien en gaat over in echte regen waar je niet alleen maar nat van wordt maar wel helemaal doorweekt. een kleine pauze in dit natuurverschijnsel doet me toch vetrekken. Loop helemaal langs de zee naar Zarautz en zit eer 'n tijdje onder een afdakje naar die zee te kijken. De route blijft langs de kust en de regen wordt minder en als ik bij een bergpad kom dat behoorlijk omhoog gaat blijkt het water net de andere kant op te willen als ik.Er zit niets anders op dan door deze beek omhoog te klauteren. Met dikke modder onder de schoenen sta ik zo'n 2 kilometer voor Zumaia voor een privé herberg waar ik voor 25 euro inclusief diner kan verblijven. Ik krijg een mooie twee persoons kamer en even later ook een mede pelgrim erbij. Die mede pelgrim is 'n Belg uit het Belgisch Limburg en we kunnen het gelijk goed samen vinden. Hij is al van eind maart onderweg en loopt de laatste dagen met twee Franse broers. Onze interesses hebben veel raakvlakken en we kletsen dan ook heel wat af. Voor hem een fijne afwisseling weer eens Nederlands te kunnen spreken. De hele herberg loopt vol en het wordt dan ook een heel gezellige avond aan tafel waar we heel lang blijven zitten en waar 'n aantal flessen wijn leeg raken. Als ik na het eten nog even naar buiten wil regent het zo hard dat ik het bos aan de overzijde niet kan zien. Dat wordt bergaf zwemmen, maar dat zien we morgen wel weer, eerst proberen een beetje gezonde en herstellende nachtrust te pakken, iets dat met slechts één kamergenoot wel moet lukken. Ik denk dat ik net ingeslapen was toen Petrus plotseling naast mijn bed stond en me liet weten dat ik me niet zo om onbenullige zaken druk moest maken" Wat maakt zo'n beetje regen nou uit. Laat de komende dagen maar eens zien of je uit het goede hout gesneden bent en toon eens wat karakter" Wauw, dat komt behoorlijk aan en ik probeerde wat smoesjes te verzinnen maar hij liep al met een boos gezicht weg. Ik schrik wakker, of was ik al wakker? Hoe dan ook het is ochtend en ik moet eruit. ( wordt vervolgd )