Vierde Wandeldag deel 2

In de alberque in Markina-Xemein aangekomen is mijn eerste werk, kijken of de Spaanse snurk acrobaat er is. Ik speur in alle kamers in hoeken en gaten maar ik zie en wat meer zegt, ik hoor niets.Deze alberque vraagt zelfs geen vrijwillige bijdrage zodat ons verblijf helemaal gratis is.Natuurlijk ga ik meteen na het douchen het plaatsje bekijken.


Ik wordt vergezeld door Kay die net als ik wel 'n biertje lust, z'n vrouw blijft achter in de alberque om nog wat vrouwendingetjes te doen en zo hebben wij de handen vrij om 'n bierpul in vast te houden. Die moeten we wel eerst nog zoeken. Tegenover de kerk is een bar die aan onze eisen voldoet en waar ze pullen hebben die groot genoeg zijn. Met ieder een halve liter in de hand zitten we aan een tafeltje dat door de eigenaar met allerlei hapjes wordt gevuld. Olijven, stukjes toast met vis, worst en chips, eigenlijk 'n kleine maaltijd dus bestellen we nog maar twee pullen bier. Kay is niet echt een meester in de Engelse taal zodat het meer handen en voeten werk wordt als converseren, maar dat maakt ons samenzijn niet bepaald ongezellig, in tegendeel, door misverstanden lachen we heel wat af. Hij is een docent wiskunde en zijn vrouw journalist bij een plaatselijk dagblad en ook mevrouw spreekt heel weinig Engels wat ik vreemd vind voor iemand met dat beroep. We gaan terug naar de alberque en zien dat Marcel met beide Franse vrienden ook is gearriveerd, die waren uitgebreid tussen de middag ergens gaan eten. Van de snurker is nog niets vernomen en we, iedereen hoopt op zijn wegblijven, denken al de nacht redelijk door te komen als hij zich alsnog meldt. De kamer waar ik met 15 anderen lig is gelukkig vol zodat hij twee kamers verderop 'n plek vind. Overigens is het een heel aardige en vriendelijke man die met iedereen een praatje maakt en belangstelling heeft voor ieders probleempjes, wat te vertalen valt met, blaren. Blaren is een onderwerp dat veel ter sprake komt en velen doen hun voeten gelijk bij aankomst inspecteren, laten blaren doorprikken en afplakken en strompelen daarna richting bad. Ik mag niet klagen wat die blaren aangaat, alleen Wipneus en Pim zijn licht geïrriteerd maar daar valt goed mee te leven.