Pelgrimspad tweede wandeldag

Mijn dochter breng me naar Cadier en Keer waar ik de route oppak, loop eerst door wat straten en moet al snel weer modderpaden op. Het verschil met de vorige etappe, het regent gestaag en die regen wordt steeds harder. Fris en monter stap in voort, hoor vogeltjes fluiten en al veel nieuw groene blaadjes aan de lagere struiken. De paden zijn heel moeilijk te belopen en enkele zelfs afgesloten om dat ze niet begaanbaar zijn. Moet dus vaker van de route af en die ergens anders weer oppikken, iets dat alleen met behoorlijke omwegen kan. De route maakt zelf ook enorme omwegen. Ik liep vandaag 27 kilometer om hemelsbreed acht kilometer verder te komen. In het Gerendal ging het totaal mis, ik kwam helemaal in de modder vast te zitten. Dikke klodders smeuïge modder onder de schoenen. Er zat niets anders op dan op mijn schreden terug te keren en met weer een omweg verder door op het juiste pad te komen. Langs kasteel Schaloen de Geul over bij de drie beeldjes en dan een stevige klim naar de kluis. Ging het klimmen moeilijk de afdaling was bijna niet te doen. De holle wegen vormen modder beekjes en naarmate ik lager kwam zijn ze natuurlijk spekglad , gevuld met water en modder. De regen liet zich van haar beste kant zien en deed er alles aan om me helemaal doorweekt te leten geraken. In Schin op Geul voerde de route langs het riviertje. U begrijpt dat het onmogelijk was om zo verder te gaan. Ik koos voor een paar kilometers over de provinciale weg te lopen om bij Wijlre weer een paadje in te slaan dat me naar Gulpen bracht. Ik was behoorlijk bekaf en besloot het hier na 6 uur in de regen voor gezien te houden. De bus en trein brachten me weer thuis zij het dat ik wel nog twee km. van station naar huis mocht lopen.
Zaterdag weer verder.